امان از دست یوزارسیف

می خواستم این دفعه حرف های قشنگ-قشنگ بزنم، اما انگار بعضی ها نمی ذارن.

پخش سریال حضرت یوسف تقریباً یک سال طول کشید. بهتره همین ابتدای صحبت اسم سریال برو بذاریم سریال یوزارسیف. اینجوری کمتر مجبوریم اون دنیا جواب پس بدیم، بهانه می کنیم که منظور ما از یوزارسیف، یکی دیگه بود... البته یکی هم پیشنهاد کرده بود که اسمش رو بذاریم سریال حضرت یوسف از نگاه آقای فلانی (کارگردان)!

تو این مدت هزار تا نقد برای این سریال خوندم. نمونه اش این (راستش فعلاً فقط همین یه دونه لینک رو دم دست دارم). می گن اگه یه نفر انتقاد پذیر نباشه، از صد تا نقد، 99تا رو رد می کنه. اما کارگردان توانمند این سریال تمام صد تا رو رد کرد، بعدش هم از تمام صد تا منتقد یه چیزی طلبکار شد. اما باز به این هم قانع نشد، برای همین بعد از رد هر نقد، یک بار هم از ملحد بودن اصلاح طلب ها و ارتباط اونها با آمریکا و اسرائیل (و در آینده احتمالاً گروه های شیطان پرستی!!) صحبت کرد.

لینک طنز هم در این باره زیاده. این رو براتون انتخاب کردم. از جمله صحبت های شیرین مطرح شده در این نشست مطبوعاتی:

در جواب اینکه چرا این سریال بدجوری شبیه داستان سینوحه شده (یا سینوهه، هر دو درسته)، فرمودند:

سینوحه ممکن است کنایه از حضرت یوسف (ع) باشد اما هیچ مدرک و نوشته تاریخی وجود ندارد که چنین موضوعی را ثابت کند. سینوحه یک اسطوره و داستانی افسانه ای است و در هر حال بخشی از فرهنگ مصر را در خود جای داده است.

جدا از اینکه جواب ربطی به سؤال نداره، باید گفت این جواب مال آدمی هست که معلومه بعد از ساختن سریال از روی داستان سینوحه، تازه فهمیده که سینوحه واقعیت نداره. اتفاقاً سینوحه از معدود کتاب های خفنی هستش من تو عمرم خوندم. بهتون اطمینان می دم غیر از یوزارسیف و زلیخا و یعقوب، اسم تمام شخصیت های سریال از توی همون کتاب کپی شده. حالا استفاده از اسم ها شاید بلااشکال باشه، اما قاطی شدن اتفاقات داخل کتاب با یک داستان قرآنی، دلیل بر تسلط زیاد کارگردان بر تاریخ پیامبران (اون طور که خودش در وبلاگش به تحقیقاتش می نازه) نمی شه. به قول یه بابایی، معلوم نیست یوزارسیف اشتباهی رفته تو اون کتاب، یا سینوحه اشتباهی رفته تو سریال.

اون طور که من خودم دیدم، دکور صحنه در فضاهای سربسته و اتاق ها و سالن ها فاجعه بار بود. در این رابطه طراح صحنه ضمن دفاع محکم از دکور و لباس های استفاده شده، می فرمایند:

برای طراحی صحنه امکان سفر به مصر نبود از این رو من با سفر به موزه لوور پاریس برای آشنایی با ساختار مصر آشنا شدم.

امکان سفر به مصر نبود، یا امکانات پاریس بهتر بود؟!

تدوینگر سریال می فرمایند:

هر فیلمی که من در آن کار کنم جزو آثار ناب کشور است.

شما خواهرزاده ی کارگردان هستی که اینقدر اخلاقت به ایشون رفته؟!

یکی دیگه از مواردی که خیلی روش تأکید دارن، اینه که استقبال مردم از این سریال بی نظیر بوده. به نظر من هم راست می گن، هیچ سریالی اینقدر سوژه برای جک های اس ام اسی درست نکرده بود، و هیچ پیامبری (خدایا ما رو ببخش!) اینقدر مسخره نشده بود. آقایون خبر دارند که معاد هم جزو اصول دین هست؟!

اگه خیلی بیکار بودید، این هم وبلاگ آقا. در یه جایی در همین وبلاگ درباره ی کمبود بودجه در زمان شروع ساخت سریال فرموده اند:

یا باید رها می کردم و کار را یکی از کارگردانان موجود انجام می داد و یک نسخه یوسف و زلیخای عشقی دیگر به هفده نسخه قبلی که در دنیا ساخته شده بود اضافه می شد.

این درجه از اعتماد به همکاران هم قابل توجه ِ. خب معلومه که انتقاد هیچ کس رو هم قبول نمی کنه... یعنی واقعاً سریال یوزارسیف قوی تر از سریال امام علی بود؟

فعلاً صحبت از اینه که پروژه ی عظیم سریال امام حسین هم به دستان توانمند ایشون سپرده بشه. من اگر جای مسؤولین بودم، از همین الآن تا اطلاع ثانوی ساخت هرگونه سریال از زندگی پیامبران و امامان رو ممنوع می کردم.