احمد گرفتار است

سلام.

ببخشید که باز دیر شد، همچین گرفتار درس و دانشگاه شدم که خودم هم نمی فهمم دارم چی کار می کنم. اما خدا رو شکر!

یه رسم بامزه ای هستش اینجا، اونم اینکه وقتی درس دادن استاد تموم میشه، طرف رو تشویق می کنن. البته کف نمی زنن، رسمه که می زنن روی میز! معنی اش همون تشکر ِ.

تا دقایقی دیگر شاهد این هستیم که یارو میاد منو از سایت بندازه بیرون و در ِ سایت رو ببنده. آخه سایت دانشکده رو فقط تا ساعت نه و نیم شب میشه استفاده کرد. بعد از اون میشه از کتابخونه ی مرکزی تا ساعت یک بامداد استفاده کرد. کلاً کتابخونه مرکزی برای همه بهترین جا برای درس خوندنه، فقط شش ساعت در روز تعطیله!

امروز همش علاف اعتبار برای پرینت کردن بودم. طرف می گه سیستم یکپارچه در دوره آزمایشی ِ و باید صبر کنیم. آقا من اگه نخوام از یه حساب از تمام پرینترهای دانشگاه استفاده کنم باید کی رو ببینم؟! بذار این جزوه ها رو پرینت کنم برم دیگه! واسه ما کلاس میذارن...

من برم تا نیومده یارو. فعلاً خداحافظ.

آه راستی! امروز هوای بهاری قشنگی بود، بعد از ماه ها... جاتون خالی. شما هم که تهران زیاد آفتاب دارین، جای منو خالی کنین.