سلام.
حال کردم. اینقدر آپ نکردم تا بالاخره چند تا کامنت خوب اومد.
جای شما خالی، شنبه شب رفتم یه عروسی ایرانی. یه بادی به کله مون خورد. گرچه در مسیر رفت و برگشت و حتی در خود مراسم، خیلی گرما خوردم، اما در مجموع برای تفریح و استراحت میان ترم خوب بود. بازم جای شما خالی.
الآن دقیقاً 7 هفته از شروع کلاس ها گذشته، 7 هفته هم مونده تا پایان کلاس ها. عجب هفت در هفتی شد!
راستی یه چیز جالب. من هیچ میان ترمی ندارم. اصلاً نمی دونم همچین چیزی اینجا وجود خارجی داره یا نه.
این امیرو فکر کرده فقط خودش حواس پرتی داره. منو چی می گی که قبل از اینکه قفل دوچرخه رو باز کنم، راه افتادم! حالا خوب شد دوچرخه سالمه، اما تا یه ساعت داشتم این قفل دراز رو از لای زنجیر و پره های چرخ عقب در می آوردم.
ضمناً به عنوان هم توجه کنید.
فعلاً بای.
سلام
چه طوری گل پسر ، قندعسل؟ :)
آقا ما هم عکس دو نفره بفرستیم می ذاری تو بلاگت؟ ;)
دلمون خیلی تنگیده برات، بیا دیگه خستمون کردی از بس همه جا مجبور شدیم جاتو خالی کنیم. بیا خودت جاتو بگیر دیگه، ای بابا. ;)
غم شیرینیم نخور، ما که اینجا بودیمم چیزی بهمون نرسید، چه برسه به تو که اینجا هم نبودی. :)
راستی یه چیزی:
وقتی پاسخ کامنتارو می دی به خبری چیزی بده، منو که می شناسی، سه سوت یادم میره. فقط یادم بود برا یکی از پستا کامنت گذاشته بودم ولی نمی دونستم کدوم یکی که برم پاسخش رو بخونم، گشتم نبود، پیداش کردی یه خبر بده.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
چیز خاصی نیست، فقط حسودیم شد، خواستم کامنتم از بقیه بزرگتر باشه. ;)
نبینم ترم تموم شده اونجا موندیا، سریعا به ایران مراجعت میکنی.
راستی عروسیتم مبارک باشه، ایشالا به پای هم پیر شین، یا عکسشونو بذار تو بلاگ یا اگه نشد اومدی حتما بیارشون که ایرانو ببیننو با فرهنگش آشنا شن، خوبه به نظر من. ولی یادت باشه ما رو دعوت نکردیا. ایشالا اومدی یه مهمونی می‌گیریم حتما. :)
می‌بینمت زود.
پسر پسر،، قند عسل!
عکس بفرست، میذارم. چرا که نه.
شیرینی دادنی نیست، گرفتنیه. یه چیزی شبیه حق انرژی هسته ای!
جواب کامنت ها رو همیشه در اولین فرصت می دم. شما هم برای دیدن جواب زود بیاین، مگرنه تموم می شه، همشو می برن!
حتماً میام جام رو پس می گیرم. چون هیچ کس احمد نمی شه!
مرسی. ایشالا یه روزی هم دامادی شما.