آخرین شب های پاییز

سلام دوستان.

...حالا من آپ نکردم، مگه خود شماها چه کار مهمی تو این روزها انجام دادید؟! خبر دارم که امروز هم تعطیل بودین...

بالاخره دل کندم از این درس لعنتی. تازه الآن هم به این خاطر اومدم که امشب یک ساعت زیادی داریم و بیشتر می خوابیم (یعنی ساعت ها رو می کشن عقب).

پیش بینی کردن که از دوشنبه سرمای زودرس سَر می رسه. یعنی زمستون ِ گِداکُش شروع میشه. تجربه ی سیزده-چهارده ماه اخیر به من می گه که زمستون 6ماه طول می کشه. البته چهار فصل وجود داره، اما (به قول استاد کیوان،) چولِگی به سمت زمستون داره، یعنی:

بهار، 2ماه،

تابستون، 2ماه،

پاییز، 2ماه،

و زمستون، 6ماه.

آقا من جوون تر که بودم و سروصدایی هم نبود، اینجا رو امضا کردم. جوونی کردم دیگه. حالا دچار عذاب وجدان شدم که آخه چرا به این سید فشار آوردیم که کاندیدا بشه. حالا که ظاهراً به حرف ما داره تن میده، چه رأی نیاره و چه بیاره، بلای بزرگی سرش اومده که یقه ی همه ما رو قبل از پل صراط خواهد گرفت: واسه چی منو فرستادین تو میدون؟!

اگر زیر پای رایحه خدمت لِه بشه که هیچ، همین آبرو رو هم باخته. اگر هم رأی بیاره که تازه اول بدبختی ِ!! کی می خواد جمعش کنه، این بی برقی، بی گازی، کسری بودجه، تورم، قیمت پایین نفت و...

بنده از همین الآن از ایشون حلالیت می طلبم. نمیشه امضا رو پس گرفت، مثل نماینده های خوبمون در مجلس؟!

جای شما خالی، همین طور که دارم تایپ می کنم و چرت می زنم، یک ظرف میوه هم درست کردم و گذاشتم بغل دستم...

در این هاگیرواگیر بحران مالی، سؤال اساسی برام پیش اومده:

چرا در تهران سکه ارزون شده؟ چرا یورو در برابر تومن ارزون شده؟ اونوقت چرا دلار گرون شده، مگه اصل بحران مال آمریکا نبود؟ چرا یورو در برابر دلار ارزون شده؟ یعنی اروپا بیشتر از آمریکا آسیب دیده؟

داشتم فکر می کردم که رمضون، به اندازه کافی شیرینی کنکور خوردیم. ایشالا که همگی موفق باشن و به زودی وارد دوره دکتری بشن (البته غیر از حنان که آخرش هم به ما شیرینی ارشد نداد!).

متأسفانه و خوشبختانه برخی دوستان دارن درس می خونن و قراره شیرینی کنکور رو سال آینده بدن. خدا رو شکر، من خیالم راحته که بی شام نمی مونم!! بهتره از همین الآن با مدیر برنامه هام هماهنگ کنید.

ضمناً این دفعه شیرینی رو بذارین تو فریزر، چون ممکنه طولانی تر اینجا بمونم...